دیروز توی اتاق فکر کُمُدا و بعد از دو سه ساعت بحث، به اینجا رسیدیم که چرا تا حالا در مورد چرم حرف نزدیم؟ دلیل اصلی اش اینه که دو نفرمون گیاه خواریم و پوشیدن چیزمیزای چرم هیچ وقت محیط زیست دوست نبوده! حالا تو خود حدیث مفصل بخوان!
اما یه دلیل خیلی خوب پیدا کردیم! از اونجایی که کُمُدا دموکرات هستش و دوست نداره آیه نازل شده بیاره که آقا مصرف کنید این رو! خانم مصرف نکنید اون رو…
سرفصل ها
چرم و محیط زیست
کمترین کاری که می تونیم با کُمُدا بکنیم اینه که برای داشتن یه کیف چرم، یا کفش چرم، فقط یه حیوون کشته شه! یعنی محصولی که از حیواناتِ زبون بسته تولید شده، لااقل در چند نسل بگرده و برای چندین نفر استایل بسازه!
خلاصه یه مطلب خیلی خلاصه برات تهیه کردیم (نتیجه ی دیدن ساعت ها ویدئو دلخراش و خوندن مطالب دردناک) که می تونی توی رادیومُدا، وبلاگ کُمُدا بخونی!
نه فقط پروسه‌ی کشتن یه موجود آزار دهنده است بلکه مواد مورد استفاده برای دباغی، ترکیبات کروم، آرسنیک و سرب دارن که خیلی سمّی هستن و باعث نابودی محیط زیست میشن. یعنی بله! میشه همچنان کباب نوش جون کرد اما از صنعت چرم که کلی آلاینده داره استفاده نکرد!
برای دباغی یک تُن پوست، تقریباً پنجاه و هفت هزار لیتر آب مصرف میشه و بیش از هزار کیلوگرم زبال جامد (مو، گوشت، و قسمتهای بریده شده) تولید میشه.
وضعیت کارگرهای صنعت چرم توی بیشتر نقاط دنیا و مخصوصاً کشورهای آسیایی (مثل هند) نگرانی گنده ای برای سازمان‌ها و فعال های حقوق بشر بوده و هست. آخه هر سال تعداد زیادی از کارگرهایی که توی این صنعت هستن، انگشت‌ها یا دست‌شون رو از دست میدن! در حالی که بیمه نیستن. حقوقی که مالک اون صنعت چرم به این کارگرا پرداخت میکنه هم اونقدر ناچیزه که خودشون حتی یه جفت کفش نمی تونن بخرن و پا برهنه هستن.
کیفیت چرم
کیفیت چرم با طول عمر حیوون ها نسبت عکس داره. یعنی هر چی چرم خفن و مرغوب تر باشه، حیوونی که برای اون پوشیدنی کشته شده، جوون تر بوده. حتی ممکنه از گوساله ها و بره های تازه متولد شده یا حتی به دنیا نیومده تهیه شه. اووووخی!
چرم وگان (گیاهی) هم وجود داره که استلا مک کارتنی خیلی با کیفیت شیک و عالی توی محصولات اش استفاده می کنه. و اینجا بخوایم بگیم خیلی طولانی میشه. جدا برات تعریف می کنیم.
ایران چه طور؟
توی دوره قاجار، همدان مرکز مهم تولید نوعی چرم، معروف به چرم همدانی بوده که از پوست گوسفند تهیه می‌شده. سال ۱۲۶۷ از جمله کارهایی که امیر کبیر به نمایشگاهی توی لندن فرستاد، پوست بوده. توی این دوره صادرات پوست و چرم، از اغلب شهرهای ایران به روسیه و عثمانی و هند رونق داشت. جز هدان، شهرهای تبریز و اصفهان هم توی تولید و صادرات چرم سهم داشتن. اولین کارخونه چرم سازی ایران سال ۱۳۰۸ شمسی در تبریز استارت زد و بعدش همدان، تهران و اصفهان هم کارخونه دار شدن!
چرم انسانی!
شاید باورت نشه اما یه وب سایت آنلاینی توی انگلیس وجود داشته به اسم HumanLeather.co.uk که طبق قرارداد با آدم های(!) داوطلب، بعد از مرگشون با پوستشون کمربند، کیف و کفش از چرم انسان تولید می کرده و با قیمت بالا به صورت محدود می فروخته. (مولف در همینجا حالت تهوع گرفت! البته بعد از این که برق به کله ام برگشت، چک کردم و دیدم دیگه وجود نداره! امیدوارم همچین چیزی هیچ وقت روی کره ی زمین نباشه!)
چرم مراکشی، چرم اسپانیایی و چرم روسی از مرغوب ترین چرم های طبیعی جهان به شمار میروند.این چرم ها معمولاً با مواد گیاهی دباغی می شوند.
حالا چی کار کنیم؟
تلاش کنیم محصول چرم طبیعی نخریم! یا از کُمُدا بخریم. در مورد خشونت صنعت چرم و گزینه‌های مختلف به دیگران آگاهی بدیم. چه جوری بفهمیم طبیعی هست یا نه؟ یا کلا جنس اش چیه؟ برای مشخص کردن جنس اش از سمبل‌های بین‌المللی استفاده میشه. معرفی می کنیم از چپ به راست:
چرم / چرم طبیعی که با یه لایه از مواد مصنوعی پوشیده شده / پارچه / مواد دیگه (پلاستیک، چوب پنبه، چوب، کاغذ و غیره)
اگر به سلامتی خودت و بقیه اهمیت میدی، طرفدار حقوق بشر، حقوق حیوانات یا محیط زیست هستی، کالاهایی که روشون دو تا برچسب سمت چپ هست رو از کُمُدا بخر. اگه قبلا خریدی و لازم نداری هم بذارش توی کُمُدا.
